സ്തുതിപ്പിന്‍! സ്തുതിപ്പിന്‍! യേശുദേവനെ

സ്തുതിപ്പിന്‍! സ്തുതിപ്പിന്‍! യേശുദേവനെ —ഹല്ലേലുയ്യാ പാടി
സ്തുതിപ്പിന്‍! സ്തുതിപ്പിന്‍! യേശുദേവനെ!

സ്തുതിപ്പിന്‍ ലോകത്തിന്‍ പാപത്തെ നീക്കുവാ-
നധിപനായ് വന്ന ദൈവകുഞ്ഞാടിനെ (സ്തുതിപ്പിന്‍..)

കരുണനിറഞ്ഞ കണ്ണുള്ളോനവന്‍ — തന്‍ ജനത്തിന്‍ കരച്ചില്‍
കരളലിഞ്ഞു കേള്‍ക്കും കാതുള്ളോന്‍—ലോകപാപച്ചുമടിനെ
ശിരസ്സുകൊണ്ടു ചു—മന്നൊഴിപ്പതിന്നു
കുരിശെടുത്തു ഗോല്‍—ഗോഥാവില്‍ പോയോനെ (സ്തുതിപ്പിന്‍..)

വഴിയും സത്യവും ജീവനും അവനെ—അവനരികില്‍ വരുവിന്‍
വഴിയുമാശ്വാസമേകുമേയവന്‍ — പാപച്ചുമടൊഴിച്ചവന്‍
മഴയും മഞ്ഞും പെയ്യും‌പൊലുള്ളില്‍ കൃപ
പൊഴിയുമേ മേഘത്തൂണില്‍നിന്നു പാടി (സ്തുതിപ്പിന്‍..)

മരിച്ചവരില്‍ നിന്നാദ്യം ജനിച്ചവന്‍—ഭൂമി രാജാക്കന്മാരെ
ഭരിച്ചു വാഴുമേക നായകന്‍ — നമ്മെ സ്നേഹിച്ചവന്‍ തിരു-
ച്ചോരയില്‍ കഴുകി—നമ്മളെയെല്ലാം ശുദ്ധീ-
കരിച്ച വിശ്വസ്ത സാക്ഷിയെ നിനച്ചു (സ്തുതിപ്പിന്‍..)

ഏഴു പൊന്‍ നിലവിളക്കുകള്‍ക്കുകളുള്ളില്‍ — നിലയങ്കി ധരിച്ചും
ഏഴു നക്ഷത്രം വലങ്കയ്യിലും മാര്‍വ്വില്‍ പൊന്‍കച്ച പൂണ്ടും
വായിലിരുമുന-വാളുമഗ്നി ജ്വാല
പോലെ കണ്ണുള്ള മാനവ മകനെ (സ്തുതിപ്പിന്‍..)

കാലുകളുലയില്‍ കാച്ചിപ്പഴുപ്പിച്ച — നല്ല പിച്ചളയ്ക്കൊത്തതും
ചേലൊടു മുഖഭാവമാദിത്യന്‍ — ശക്തിയോടു പ്രകാശിക്കും
പോലെയും തല—മുടി ധവളപ്പഞ്ഞി-
പോലെയുമിരിക്കുന്ന ദൈവപുത്രനെ (സ്തുതിപ്പിന്‍..)

വളരെ വെള്ളത്തിന്നിരച്ചില്‍ക്കൊത്തതും — ശവക്കല്ലറയ്യില്‍നിന്നു
വെളിയെ മരിച്ചോരുയിര്‍ത്തു വരുവാനായ് — തക്കവല്ലഭമുള്ളതും
എളിയ ജനം ചെവിക്കൊള്‍വതുമായ
വലിയ ഗംഭീര ശബ്ദമുള്ളോനെ (സ്തുതിപ്പിന്‍..)

വലിയ ദൈവദൂതന്‍റെ ശബ്ദവും — ദേവകാഹളവും, തന്‍റെ
വിളിയോടിട കലര്‍ന്ന് മുഴങ്ങവേ — വാനലോകത്തില്‍ നിന്നേശു
ജ്വലിക്കുമഗ്നി മേ—ഘത്തില്‍ വെളിപ്പെടും
കലങ്ങും ദുഷ്ടര്‍, ത—ന്മക്കളാനന്ദിക്കും (സ്തുതിപ്പിന്‍..)

മന്നവ മന്നവനാകുന്ന മശിഹായെ — മഹാസേനയിന്‍ കര്‍ത്തനെ!
മണ്ണും വിണ്ണും പടച്ചവനെ മനുവേല! മനു നന്ദനനേ പര
നന്ദനനെ—മരി നന്ദനനെ രാജ-
നന്ദനനെ നിങ്ങള്‍—നന്ദിയോടു പാടി (സ്തുതിപ്പിന്‍..)

ഹല്ലേലുയ്യാ പാടി സ്തുതിപ്പിന്‍ യേശുവെ — യേശുനാമത്തിനു ജയം
അല്ലലെല്ലാം അവന്‍ അകലെക്കളയുമേ — യേശുരാജാവിന്നോശന്നാ
നല്ലവനാം യേശു രാജന്‍ വരും സര്‍വ്വ
വല്ലഭാ യേശുവേ! വേഗം വരേണമെ (സ്തുതിപ്പിന്‍..)